Inspiratie

Linda van 't Land, Van t Land, tekstschrijver, copywriter, ghostwriter, ghostwriting, tekstschrijven, copywriter, boekbespreking, recensie, Ik ben een eiland, Tamsin Calidas

Niets idyllisch aan, dat leven op het platteland

Leestip: Ik ben een eiland – Tamsin Calidas

Er zijn van die boeken, die je fascineren maar tegelijkertijd ook irriteren. Ik ben een eiland was zo’n boek voor mij. De belevenissen van een vrouw die de stad achterlaat om op het platteland te gaan wonen en dichter bij de natuur te leven vond ik intrigerend. Wat mij irriteerde, zijn haar lijdzaamheid, de vele vragen waarmee je als lezer achterblijft en soms ook het wollige taalgebruik.

Tamsin Calidas is een dertiger met een baan in de media, die in de Londense wijk Notting Hill woont. Een ernstig ongeluk, een nieuwe liefde en toenemende onrust in de wijk waar ze met deze man terecht komt, vormen de katalysator voor drastische verandering. Tamsin en haar vriend Rab besluiten hun leven in de stad te verruilen voor het ruige en onbekende van een klein, Schots eiland in de Hebriden. Ze gaan er schapen fokken. Landelijk, rustig en idyllisch: dat is het beeld dat ze voor ogen hebben. Weg van het eeuwige jachtige.

Tegenslag

Maar wanneer de eerste betovering is verbroken, blijkt het leven op het Schotse platteland allerminst idyllisch. De gesloten eilanders zitten niet op hun komst te wachten, de langgekoesterde kinderwens blijft onvervuld, het weer is onstuimig en het leven zwaar. Het huwelijk van Rab en Tamsin blijkt er niet tegen bestand.

Het is de natuur die verlossing en verlichting brengt

En dat is nog maar het begin van de pure, bittere ellende die Calidas moet doormaken. Toch is vertrekken voor haar geen optie. Naarmate de tijd verstrijkt, verliest Calidas zich meer en meer in het landschap om haar heen en leert ze leven in het ritme van het eiland. En het is precies die natuur die verlossing en verlichting brengt. Maar dan is Calidas al ruim vijftien jaar op het eiland en geteisterd door armoede, ziekte en een traumatisch verlies. Ze heeft het leven op het eiland ternauwernood overleefd.

Leven dicht bij de natuur

Natuurlijk sprak dit boek mij aan vanwege de thematiek. Een hippe stadse ben ik nooit geweest, maar ik herken me wel in het verlangen om me terug te trekken uit de drukte en voor een leven dichter bij de natuur en de seizoenen te kiezen. Ook ik word op het platteland nog regelmatig overvallen door de kracht van de natuur: in positieve en in negatieve zin. Ik ben gefascineerd door het buitenleven. Diep onder de indruk van de manier waarop planten en dieren leven, verwonderd over hoe alles met elkaar samenhangt, verrukt over de schoonheid van zonsopkomsten en zonsondergangen.

‘Een hippe stadse ben ik nooit geweest, maar ook ik word op het platteland nog regelmatig overvallen door de kracht van de natuur’

Tot zover kan ik dus helemaal meegaan in de wens van Calidas om Londen achter zich te laten en terug te keren tot de natuur. Zij doet dat echter vele malen rigoureuzer, door alle bestaande kansen op inkomen los te laten en voor een zeer primitief leven te kiezen. De winters zijn ijskoud, het huis heeft aanvankelijk geen water of elektriciteit, het leren fokken en onderhouden van de schapen gaat moeizaam en de gemeenschap waarin ze terecht is gekomen, is gesloten en ronduit vijandig.

Misschien dat daar iets van mijn irritatie schuilt. Er bestaat een meer toegankelijker, comfortabeler tussenweg tussen leven in de stad en leven op het platteland. Waarom moet het zo Spartaans, zo armoedig, zo bitter en zo zwart? Waarom kiest Calidas jarenlang voor een leven vol pijn, armoede, honger, sabotage, eenzaamheid, angst en ontberingen?

Eenzaamheid, veerkracht en zelfontdekking

Ik ben een eiland is een ode aan het menselijke overlevingsinstinct. Een verhaal over het buitengewone vermogen van de natuur om, wanneer je alles hebt verloren, in je behoeften te voorzien. Een magnifiek boek over eenzaamheid, veerkracht en zelfontdekking”, aldus de achterflap. “Wij zijn allemaal eilanden”, licht Calidas haar verhaal zelf in een interview toe, verwijzend naar de titel van haar boek. “We staan allemaal voor de uitdaging om het leven in zijn totaliteit te omarmen, in goede en in slechte periodes. Uitdagingen uit de weg gaan heeft geen zin, want ze verdwijnen niet. Je moet ermee leren omgaan.”

‘Een verhaal over het buitengewone vermogen van de natuur om, wanneer je alles hebt verloren, in je behoeften te voorzien’

Persoonlijk ben ik het daar maar ten dele mee eens. En zo komt het, dat ik dit boek door de prachtige beschrijvingen van de natuur en de bij vlagen ontroerende liefde voor dieren enerzijds prachtig vind en anderzijds een irritante klaagzang over een mijns inziens grotendeels zelfverkozen lijdensweg. Ook de recensies van andere lezers lopen sterk uiteen. De een noemt Ik ben een eiland het mooiste boek ooit gelezen, de ander blijft achter met ‘een intens vermoeid gevoel’. Al die emoties streden ook in mij om voorrang. Ik blijf achter met veel vragen. Maar ben beslist een fascinerende leeservaring rijker.

Ik ben een eiland is geschreven door Tamsin Calidas. Zij maakte ook de foto’s voor het omslag en het binnenwerk van het boek. De eerste druk van de Nederlandse vertaling door Hans Kloos (door de een bejubeld, door de ander verguisd) verscheen in april 2021. Het origineel, I am an Island, werd in 2020 gepubliceerd door Transworld Publishers.

“Weet jij nog een goed boek voor mij?” Die vraag wordt mij regelmatig gesteld. Tijdens mijn studie Nederlands aan de Rijksuniversiteit Groningen verslond ik alles wat los en vast zat. Zelfs op de kleinste studentenkamers bogen de boekenplanken steeds verder door. In de jaren die volgden was er soms meer en soms minder tijd (of zin) om te lezen. Toch bleef de vraag naar interessante boeken, artikelen of tijdschriften vanuit mijn omgeving altijd komen. Daarom neem ik in mijn seizoensnieuws ieder kwartaal een kleine boekenrubriek op.

Wil je meer lezen over mijn werkzaamheden als tekstschrijver en mijn leven op het platteland? Abonneer je dan op mijn seizoensnieuws!

Gerelateerde blogs

Linda van 't Land, Van 't Land, Landidee, tekstschrijver, ghostwriter, copywriter, column, columnist, Landidee, magazine, tijdschrift, buitenleven, buitengebied, platteland, biodiversiteit, rust, zondagsrust, stilte

Eerlijk is eerlijk: ik ben overgevoelig voor geluid. Iemand een cracker of rauwe worteltjes horen eten vind ik geen probleem. Maar mensen die op een terras bellen met hun telefoon op de speaker, kinderen die in een restaurant filmpjes kijken op een iPad of luidruchtige mensen op een trampoline...

Linda van 't Land, Van 't Land, Landidee, tekstschrijver, ghostwriter, copywriter, column, columnist, Landidee, magazine, tijdschrift, buitenleven, buitengebied, platteland, biodiversiteit, verslonzen, pedicure, manicure, kapper, uiterlijk, crocs

“Als je me ziet verslonzen, dan moet je het eerlijk zeggen”, zegt de nieuwe buurvrouw bezorgd tegen me. We zitten samen op een bankje in het grind en kijken onder het dak van de oude hooiberg door naar de omringende weilanden. Nog niet zo lang geleden is ze van de stad naar het platteland verh...

Van 't Land, Linda van 't Land, Epe, tekstschrijver, copywriter, ghostwriter, interview, tekst, redigeren, social media, LinkedIn, blog

Je weet het dat belangrijk is om de wereld te laten zien wat je kunt en doet. Je wilt graag meer vertellen over je service, je dienstverlening en je product. Je zou social media heel graag zakelijk inzetten. Maar het ontbreekt je aan tijd, aan zin, aan inspiratie of aan schrijftalent o...