Stilte & natuur
In het vroege voorjaar sta ik vaak wat ontredderd in de tuin. Wat is er gebeurd met al die prachtig bloeiende borders? Met die bossen vol bloemen, weelderige struiken en al het groen? Na de winter is de heerlijke tuin van de zomer ervoor nauwelijks nog herkenbaar. Een mol heeft grote zandhopen...
“Je zou trots op me zijn, Pa.” Dat zeg ik de laatste tijd nog weleens hardop. Wanneer ik bijvoorbeeld met mijn blote handen een kikker uit de zwemvijver schep of met slechts een stukje toiletpapier een spin buiten zet. Als je op het platteland gaat wonen, deel je je erf namelijk met heel veel ...
Na een week uitwaaien op een geliefd Waddeneiland keerden we afgelopen winter op een late zondagavond terug op onze boerderij in het buitengebied. Een kleine lekkage had ervoor gezorgd dat de CV-ketel tijdens onze afwezigheid definitief was uitgegaan. Het resultaat? Een temperatuur van 8 grade...
Wonen in het buitengebied heeft mij rust bezorgd. Ruimte om je heen geeft ook ruimte in je hoofd, de stilte is zalig voor je geest en mijn Fear Of Missing Out is aanzienlijk kleiner geworden nu de prikkels zijn afgenomen. Tegelijkertijd groeit er een bepaalde onrust.
Want nu ik...
Zoek jij een kleinschalige vergaderlocatie op het platteland? Een werkplek met uitzicht op koeien en hazen? Een plek in het buitengebied om tot rust te komen, goede gesprekken te voeren en even uit het dagelijkse ritme te stappen? Een tafel om beslissingen aan te nemen en knopen door t...
Ik zag ze al in de verte aankomen. Vier mannen, een vrouw en twee honden. Zij aan zij liepen ze langzaam door een aangrenzend weiland onze kant op. Jagers. Ik krijg spontaan een knoop in mijn maag op de dagen dat ze rondom ons erf sluipen. Ik denk aan de hazen rond het huis, waar we zo graag n...
Ik wist het meteen toen ik voor de allereerste keer de tuin van onze huidige woning in liep. Daar, op de plek waar destijds een moestuin omzoomd door charmante schapenhekjes was aangelegd, zou een natuurlijke zwemvijver schitterend tot zijn recht komen. Vrij dicht bij het woonhuis, vol op het ...
Oudejaarsdag. Eind jaren tachtig van de vorige eeuw. Een dorp op de Veluwe. Op de fiets van mijn moeder met in haar fietstassen Tupperware bakjes vol warme, zojuist zelfgebakken oliebollen. Ik bracht ze naar een paar oudere dames in het dorp, met de groeten van mijn moeder. Maar ook met een ge...
Mijn man en ik verhuisden in april 2020 van een levendige winkelstraat op de Utrechtse Heuvelrug naar het buitengebied van Epe, aan de rand van de Veluwe. Daarmee viel onze keuze voor de rust en ruimte van het platteland vrijwel gelijk met de uitbraak van corona. Het zelfverkozen isolement kre...
Afgelopen voorjaar stond in de wei van de buren ineens het schattigste veulentje dat ik ooit had gezien. Formaat labrador, wit met bruine vlekken en het allerliefste staartje van lichtbruin pluis, zo groot als mijn hand. Ik was op slag verliefd. En mijn gedachten gingen naar het weiland bij on...